de afvalhoop van het demensie kantoor = midden begin topic

Cress dacht -Kun je niet wat preciezer zijn?- -Nee- Antwoordde Doom. -Je moet her helemaal zelf achterkomen, schat.- -Noem me geen schat meer!- Dacht Cress boos. -Jawel, en je moet er maar mee leren leven, schat.- Dacht Doom brutaal terug. Cress zuchtte en besloot er maar bij te gaan zitten. Ze pakte de kartonnen doos die ze net omgegooid had en ging rustig zitten. De doos kon haar gewicht makkelijk houden, omdat ze vrij licht was. Een engel die door het luchtruim moest zweven kon natuurlijk niet al te zwaar zijn.

Aria keek naar de volgende meisje die een amulet vond. -Wow misschien moet er wel een rij komen- dacht Cold. Aria was ng iets te boos voor sarcsme. Had ze weer zo´n goede kracht als water. Ze haatte al dat ze zeemeermin was moest ze dan ook goede krachten. Uit een raam van het kantoor klonk een plantenstem in haar hoofd. ´´O nee´´ mompelde Aria. Ze keek maar naar de meisjes dat was leuke dan naar een plant te luistern.

-dus ik kan nu hier mijn krachten ook gebruiken?- Vroeg Lightning nieuwsgierig - Ja probeer maaarrr!- Lightning ging zitten op een omgekeerde paraplubak en liet haar vinger branden... - Vetjes- dacht ze
- OEH DAT IS EEN COOWL WOORD!- Antwoorde Gorgina vrolijk... - Nou nu is je woordenschat ook vooruit gegaan- grinnikte Lightning in haar hoofd - Maar wat kan ik met de kracht tijd?- - De tijd VERSNELLEREN en VERTRAGEREN- greeg ze als antwoord... - Okee dan , dus als ik nu de tijd langzamer wil laten gaan- Lightning concentreerde zich en inderdaad de tijd vertraagde.

Cress draaide zich om naar het meisje dat haar beledigd had en besloot dat ze haar toch wel mocht. Ze liep naar haar toe. "Heb jij enig idee waarom we deze krachten hebben?" Vroeg ze. Ze dacht dat het meisje het misschien wel wist, omdat haar wezen misschien wel iets minder vaag was, of in ieder geval minder arrogant.

Je bedoelde Aria toch
------------
Aria keek verbaast naar de engel toen ze dichterbij kwam. Dat had ze niet verwacht moest ze eerlijk zijn. Gelukkig kon je niet aan haar zien dat ze een zeemeermin was. Misschien ruiken als je wolf was maar verder wist je het ook niet. ´´Ehm nee ik weet dat niet , maar ...´´ zei Aria terwijl ze omhoog keek. Het luik van het demensie kantoor afval stond open. ´´Ik heb het idee dat het niet de bedoeling was om deze weg te gooien´´ zei Aria. -Of het was gewoon je lot- zei Cold.

Jep xD
-----
"Ja, en het zijn er blijkbaar ook nogal veel." Zei Cress. Ze had al meerdere mensen gezien op deze afschuwelijke afvalhoop. "Is die van jou ook zo arrogant?" Vroeg ze aan het meisje tegenover haar wijzend op haar ei. -Hee, dat is niet zo aardig, schat.- Hoorde ze in haar hoofd. -Je bent het wel.- Dacht ze scherp terug.

Aria knikte instemmend. Al zag ze al mee met zulke dingen niemand kon goed uitleggen waar ze voor waren. Misschien zou ze vragen aan Scott , een wapenhandelaar in de arena die alle vechters wapens geeft. Daarna keek Aria weer naar het meisje. Er kwam langzaam weer een glimlach op aar gezicht. ´´Nee hij is alleen net zo sarcastisch als ik´´ zei Aia. -Nee eccht- zei Cold in haar hoofd. Aria rolde met haar ogen op de reactie omdat het daarmee duidelijker werd.

-Je moet me toch echt meer respecteren, schatje.- Klonk Cress' hoofd. -Niet zolang jij mij schatje noemt, hond.- Dacht ze terug. Ze zuchtte even, ze kende haar ei nu voor een paar minuten en ze kreeg nu al hoofdpijn van zijn gezelschap. -Hond?- Hoorde ze galmen in haar hoofd. -Okee, schatje, ik noem jou toch ook geen mislukte vogel?- -Alles beter dan schatje.- Dacht ze terug. -Mislukte vogel is te lang, schatje.- Zei Doom. -Fijn, dus ik zit aan je vast?- -Totdat ik een eigen demensie maak wel, ja.-

Aria ging rustig op een oude doos zitten terwijl ze iedereen in de gaten hield. Ze probeerde ieder gezicht op te slaan. Aria wist dat de amuletten veel krachtengaven. Ze kon misschien vrienden worden met hun maar de kans was net zo groot dat ze haar een keer aanvielen. Dus kon Ari maar beter meteen herinneren wie sterker waren dan normale mensen. Ondertussen luisterde ze naar wat planten op een balkon die zaten te praten over het weer.

Cress zag dat er wat bloedspetters op haar sneeuwwitte vleugels zaten en ze begon ze schoon te vegen met de buitenkant van haar nagels. Het werkte net zoals bij de snavel van een vogel, al het vuil werd verwijderd en de veren werden weer strak gestreken. Ze lette niet zoveel op haar uiterlijk, maar ze kon er niet tegen als iemand aan haar kon merken dat ze een huurmoordenares was. -Ben je toch een beetje ijdel, schat.- Constateerde Doom in haar hoofd. -Dat is maar goed ook, want je moet straks wel mijn vacht borstelen.- -Ja, hoor eens even, ik ben je sloofje niet.- Dacht Cress een beetje kwaad terug.

Uiteindelijk stond Aria op van de doos en liep richting de uit gang van de vuilnisbelt. Ze had hier wel genoeg gezien en was benieuwd of Cold de waarheid sprak over haar water krachtern. Dat testte ze natuurlijk nie hier uit omdat dan allemaal mensen naar haar keken. Aan het einde draaide ze even om naar de rest. ´´Daggg mensjes die ik niet ken maar net zo veel weten als ik´´ zei ze met een glimlach. Rustig liep ze daarna weg.

Cress zwaaide naar het meisje dat haar naar haar smaak te vrolijk groette, sloeg haar witte vleugels uit en vloog omhoog. Ze moest het geld van haar opdracht nog ophalen. Net toen ze opweg was naar het adres trok haar oog naar de grote toren in het midden. Daar moest ze toch nog maar even naar gaan kijken, vond ze. Ze kantelde een stukje en draaide om.

Lightning was klaar hier , veranderde in een wolf , en met het ei in haar hand liep ze de vuilnisbelt uit , ze haalde Aria in en verdween in de duisternis van de overkant van de straat ... - Dus , Gorgina , jij gaat mij helpen in de strijd tegen chaos ofzoiets - - DAAAT KLOPT JA !!!!!!!!!!!!!!!!! - - Dat is dan duidelijk , maar waneer kom je uit?- Als jij gevorderd bent met je KRACHTEN!!!- - DAn ga ik maar trainden he!-

Vrolijk klikklakte haar stilleto's op de stenen grond. Het zag er raar uit, een meisje die met die schoenen over de vuilnisbelt liep. Normaal deed ze dit nooit maar iets trok haar er naar toe. Haar aandacht werd getrokken door een soort medaillon wat niet lelijk was. Zonder erbij te kleuren liep ze de enorme berg op en boog zich voorover om het te pakken. Een blikje gleed onder haar voeten weg en voor ze na kon denken viel ze na achter.